"A síndrome de inmunodeficiencia social", de Jose Antonio Marina

RESUMO

Neste artículo Jose Antonio Marina emprega a síndrome de inmunodeficiencia adquirida como un símil da situación que segundo el vive a sociedade española hoxe en día.

A síndrome de inmunodeficiencia manifestase, como indica Jose A. Marina, cando “un organismo perde a súa capacidade de defenderse contra un axente patóxeno”. Non só pode ocorrer no organismo, senón que tamén se pode dar a síndrome de inmunodeficiencia social, cando é a propia sociedade a que perde a capacidade de defenderse: “as súas defensas debilítanse, fanse máis vulnerables e non reacciona ante o agresor que a ataca”. Estes axentes agresores son, por exemplo, a corrupción no mundo político e empresarial, a pérdida de confianza nas institucións e a desmoralización.

Esta indefensión conduce a un estado de aceptación, e a sociedade remata por aceptar estas agresións e a consideralas normais. J. A. Marina pregúntase o por que deste comportamento, e considera que os principais factores son dous; por un lado, a ausencia de pensamento crítico, e por outro, as creencias patóxenas que se estenden entre a sociedade.

A solución a esta situación sería a de fortalecer o sistema inmunitario da sociedade, con fármacos coma, en primeiro lugar, o castigo exemplar; en segundo lugar, fomentar o pensamento rítico na sociedade; en terceiro e último lugar, aumentar a participación cidadana.

É necesario tamén establecer un marco ético na sociedade para controlar as institucións creadas para asegurar o progreso e a convivencia. Por último, J.A. Marina menciona o antídoto máis eficaz a esta situación: a repulsa social, o rexeitamento daquelas agresións á sociedade e ás persoas que as levan a cabo, e o respeto a aquelas que actúan éticamente.

CLAVES PARA DOCUMENTARNOS

Elaborei a partir do texto unha lista con aquelas palabras clave coas que podemos ampliar a información:

-   Síndrome de inmunodeficiencia: máis coñecido coma SIDA (Síndorme de Inmunodeficiencia Adquirida). É útil por se queremos ampliar os coñecementos que aporta o texto e así comprender mellor o emprego que fai J.A. Marina desta enfermidade coma símil.

Podemos atopar información adicional de utilidade na páxina da Organización Mundial da Saúde.

-   Pensamento crítico: Os doutores R. Paul e L. Elder definen o pensamento crítico coma “ese modo de pensar sobre cualquera tema, contido ou problema – no cal o pensante mellora a calidade do seu pensamiento ó apoderarse das estructuras inherentes do acto de pensar e ó sometelas a estándares intelectuais". Neste enlace atopamos un pdf bastante interesante elaborado por estes dous doutores arredor deste concepto:

-   Sociedade civil/ sociedade política: é importante aclarar as diferenzas entre estes dous termos, algo que non creo que quede moi claro no texto e que pode dar lugar a dúbidas. Neste blog hai unha entrada dedicada a estes dous termos: 

Aparte destas palabras clave, creo que outra boa base de documentación poden ser os propios medios de comunicación. O texto indica que os “agresores” desta sociedade afectada pola “síndrome de inmunodeficiencia social” son, entre outros, os numerosos casos de corrupción. Neste punto as consultas nas hemerotecas dos distintos medios pode sernos de grande utilidade. Ademais pode servirnos de axuda a consulta da plataforma No les Votes que tamén elaborou un corruptódromo  cos casos máis importantes de corrupción acontecidos.

REFLEXIÓNS PERSOAIS

Recomendo a lectura a deste artigo polo bo retrato que fai da sociedade española destes últimos anos, onde os sentimentos que a dominan son o pesimismo e a resignación.

Respecto ó símil que decidiu empregar Jose Antonio Marina, pareceume bastante adecuado. A nosa sociedade en efecto atópase “enferma” e xa non se defende ante os “axentes patóxenos” que a atacan. A corrupción e a perda de confianza nas institucións públicas acabaron facendo que a sociedade tolerara estas acción e mesmo as aceptara coma normais, xerando unha completa perda de confianza nos políticos, e seguidamente no sistema democrático. A sociedade xa non se sente representada.

BIBLIOGRAFÍA

Marina, José Antonio, “El síndrome de inmunodeficiencia social” [en línea], elmundo.es, El Mundo Orbyt, 25/03/2012 ENLACE  [consulta: 2 novembro 2012]


Organización Mundial da Saúde, "Departamento de VIH/SIDA da OMS" [en línea] ENLACE [consulta 3 novembro 2012]

Paula, Richard e Elder, Linda, "La mini guía para el pensamiento crítico. Conceptos y herramientas", criticalthinking.org        [en liña] ENLACE [consulta 3 novembro 2012]


Sociedad civil y sociedad politica en la noción de Bloque Histórico [en liña] "Ethos y culturas" http://ideologiayculturas.blogspot.com.es 31/01/2009 ENLACE [consulta 3 novembro 2012]

Plataforma "No les votes" [en liña] wiki.nolesvotes.org ENLACE [consulta 4 novembro 2012]

Introdución á Documentación

Introdución e concepto de Documentación Informativa

Podemos definir o concepto de documentación informativa ou documentación xornalística coma “o modo informativo que ten por obxecto a valoración, selección, clasificación e archivo para o seu posterior uso de textos e referencias sobre ideas, feitos, xuízos e opinións, ca fin de elabrorar a información xornalística e/ou difundir información documental de base xornalística” (Galdón López, 1989). O obxecto de traballo e estudo da documentación informativa son aqueles textos e referencias escritos en calquera soporte ou formatos, e non sólo documentos publicados na prensa, senón todos aqueles textos que axudan ó xornalista no seu traballo e que lle permiten redactar informacións exactas, veraces e ben escritas.

Palabras clave

Documentación, comunicación, información, fontes, xornalismo, medios

Principios e funcións

Galdón fai unha distinción dos principios da documentación:

•          Principios teleolóxicos: están definidos polos obxectivos finales que se pretenden alcanzar. Poden ser:

o    Verificativo: conprobación da veracidade dos textos, e posterior purificación e complemento

o    Explicativo: potenciar a comunicabilidade e o carácter aleatorio dos textos

o    Editorial: fundamentación das opinión e ideas desde unha perspectiva particular marcada polos principios editoriais da propia publicación

•          Principios formais e circunstanciais

o    Perdurabilidade: Garantir a utilidade futura e a permanencia dos textor e referencias

o    Adecuación funcional: tratamento específico de cada doumento segundo a súa natureza e función

o    Limitativo: cirunstancias da actividade documental xornalística que limitan o seu exercicio e a utilización de medios

Podemos diferenciar 4 fins ou funcións principais da documentación según Galdón:

•          Fin comprobatorio – verificativo: permítelle ó xornalista cerciorarse de non cometer erros redacionais, sintácticos ou ortográficos, ou tamén referidos a datas, nomes, lugares, feitos, cantidades, etc.
•          Fin preparatorio: necesidade do xornalista de coñecer en maior profundidade o tema sobre o que vai informar
•          Fin completivo: proporciona ó xornalista aqueles datos que lle permiten facer comprensibles ó lector os antecedentes do feito informativo
•          Fin orientador ou ideolóxico: aqueles feitos, datos ou opinión que emprega o xornalista para refrendar as ideas ou posicións que pretenden reflexar os editoriais ou artículos

 Este é o cadro resumo das funcións da documentación:

Función	Ámbito	Fontes
Comprobatoria Verificadora	Ortografía (necesidade de sinónimos, antónimos, significado real dunha palabra, ortografía correcta, tradución, etc.)          Sintaxis           Datos (datas, nomes, cifras e feitos concretos)	Dicionarios de definicións          Dicionarios de dudas    Dicionarios de idiomas          Dicionarios especializados, etc.        Fontes de referencia (encilopedias, cronoloxías, anuarios, etc.)
Preparatoria	Personas            Temas	Memorias de empresas e institucións públicas            Quen é quen            Bases de datos de prensa propias e alleas            Enciclopedias
Completiva	Feitos	Bases de datos
Orientadora	Datos e feitos	Bases de datos

   Fonte: Moreiro, José Antonio (coord.): Manual de documentación informativa, Madrid, Cátedra, 2000.

Os centros de documentación

Os centros de documentación mostran un dos mellores exemplos da retroalimentación da información:

·         Ó centro de doumentación chegan información, documentos e noticias, que sofren un proceso de tratamento da información para posteriormente almacenarse nunha base de datos

·    Esas mesmas informacións que recolleu o centro de documentación poderanlle servir a outro xornalista para recuperar información ou recurrir a ela para completar unha noticia

As variables que axudan a medir a percepción positiva do centro de documentación por parte dos xornalistas do medio son:

•           O tempo de resposta en resolver unha petición
•          A cantidade de fontes de información accesibles
•          A credibilidade e fiabilidade da fonte
•          A calidade da resposta do entro de documentación
•          A capacidade de previsión do centro de documentación

Non se pode entender o traballo do centro de documentaión sen as fotes de información. Galdón establece dous tipos de fontes:

•          Fontes internas: as que xera o propio medio de comunicación
•          Fontes externas: xeradas por outros medios, editoriais e organismos públicos e privados. Divídense á súa vez en:

o    Libros de referencia

o    Índices de diarios a revistas de información xeral

o    Selección de publicacións xornalísticas

o    Outros materiais (libros de gravados, fotografías, etc.)

o    Bases de datos

A finalidade da Documentación na actualidade

Un dos rasgos da actual sociedade da información é a interdisciplinaridade. Profundizouse cada vez máis no carácter de investigador do xornalista, ante as demandas duns cidadáns que piden algo máis ca unha reseña do acontecemento. As labores de documentación deixaron de ser unha tarefa exclusiva dos expertos, e convertéronse nunha ferramente esencial para exercer o xornalismo na actualidade. A aparición do ciberxornalismo e das edicións dixitais converteu ós xornalistas en buscadores de información á vez que os documentalistas, que viron parte do seu traballo moito máis axilizado.

Bibliografía

Moreiro, José Antonio (coord.): Manual de documentación informativa, Madrid, Cátedra, 2000.

Fuentes i Pujol,  Mª Eulàlia: Manual de documentación periodística, Madrid, Síntesis, 1995

Calderín, Mabel y Rojano, Miladys: “La documentación digital y el Ciberperiodismo” (Consulta web)

(http://www.ucab.edu.ve/tl_files/CIC/recursos/ciberperiodismo.pdf)

Guión das eleccións autonómicas galegas 21-O

Unha das primeiras tareas da asignatura foi a seguinte: elaborar o guión dun debate arredor das vindeiras eleccións autonómicas. Aquí deixo o noso traballo en grupo, xunto cos enlaces dos blogs das miñas compañeiras.

DEBATE ELECCIÓNS AUTONÓMICAS GALEGAS 21-O

1.      Introdución

1.1.   Repercusión na actualidade da crise económica en Galicia

1.1.1.      Programa de reformas levadas a cabo polo PPdeG nesta lexislatura

1.2.   Adianto das eleccións galegas para o 21 de outubro

1.3.   Presentación dos partidos que optan á presidencia e dos seus respectivos candidatos

2.      Debate. Puntos a desenvolver

2.1.   Programa electoral dos diferentes partidos

2.1.1.     Sanidade.

a.                O copago sanitario

b.                A garantía da sanidade para os maiores de 65 anos e os inmigrantes

2.1.2.     Educación.

a.                Bolsas estudantís

b.                Política lingüística

2.1.3.     Reforma laboral. Solución ó paro xuvenil

2.1.4.     Política agraria e naval.

a.                Problemática do sector lácteo

b.                Os estaleiros galegos

2.1.5.     Política social

2.1.6.     Banca galega

2.2.   Impacto dos novos partidos minoritarios (Converxencia XXI, SCD, Compromiso por Galicia…)

3.      Conclusións

3.1.   O 21-O como unha estratexia do PPdeG para non perder votantes

3.2.   Posibles coalicións cos novos partidos

3.3.   É o adianto das eleccións unha orde de Moncloa?

Guión feito por: 

- Uxía Barrientos www.uxiabarrientosdocumentacion.blogspot.com

- Adriana Freire www.adrianafreiredocumentacion.blogspot.com

- Aris González www.paraestardocumentados.blogspot.com